Afryka

Wąwóz Moremi, położony głęboko w wzgórzach, do których można się dostać tylko po dość energicznej wspinaczce, jest źródłem trzech stałych wodospadów. Pierwsze dwa są mniejsze, ale wachlują się do dużych wodopojów, podczas gdy najwyższy wodospad ma pełne dziesięć metrów wysokości, co powoduje zatrzymanie scen czystej wody spływającej kaskadami po skalistych wychodniach, a następnie gromadzącej się w głęboko ukrytej, bujnej roślinności paproci. laguna z frędzlami.

Nxai Pan znajduje się na zachodnim krańcu skamieniałości, od którego obóz wziął swoją nazwę. Obóz jest skierowany na wschód, ponad otwartymi łąkami patelni. Największą atrakcją Parku Narodowego Nxai Pan są tysiące zebry, które migrują na ten obszar - druga co do wielkości migracja zwierząt lądowych w Afryce Południowej.

Jednodniowe wycieczki do baobabów Bainesa są bardzo popularne i obejmują piknik na miejscu. Te wiekowe drzewa zostały uwiecznione na obrazach artysty i poszukiwacza przygód Thomasa Bainesa w 1862 roku. Gdyby porównać obrazy Bainesa ze sceną dzisiejszą, można by stwierdzić, że po 150 latach drzewa są prawie identyczne - świadectwo wieku tych wspaniałych gigantów.

Innym klasycznym zajęciem na Nxai Pan jest spacer z jednym z tropicieli buszmenów z San, pouczający spacer, który odbywa się w obrębie obozu. Dowiedz się, jak San żyli koczowniczo: jak polowali, gromadzili pożywienie, źródła wody i które rośliny były używane do celów leczniczych. Ich bogactwo prawdziwej wiedzy o buszu jest niezrównane i jest jednym z ulubionych doświadczeń naszych gości na naszych pustynnych obozach.

Wznosząca się gwałtownie i dramatycznie z zarośli Kalahari - skały zmieniającej kolor na miedziany w umierającym słońcu - magnetyczna moc Tsodilo Hills zarówno urzeka, jak i tajemniczość. W Wzgórzach jest niezaprzeczalny spirytyzm, który natychmiast uderza w odwiedzającego.

Rzeczywiście, dla ludzi mieszkających na wzgórzach - San, pierwotnych mieszkańców i Hambukushu, którzy okresowo zamieszkiwali te wzgórza przez ostatnie 200 lat - Tsodilo jest świętym, mistycznym miejscem, w którym mieszkają duchy przodków. Wcześniej ich przodkowie odprawiali rytuały religijne, prosząc o pomoc i o deszcz. Umieścili także obrazy na skale; a ich znaczenie i symbolika pozostają tajemnicą do dziś.

Jeden z ostatnich dzikich schronień w Afryce, ostoja afrykańskiego dzikiego psa, dom dla największego skupiska słoni na kontynencie i wyróżniający się spośród wszystkich innych miejsc safari dzięki wędrującym wodom.

Delta Okawango to rozległy obszar dzikiej przyrody w Botswanie, który pozostał niedostępny dla rozwoju ludzkiego dzięki błocie, wodzie i muchom tse-tse. Dotarcie do celu zawsze było misją, dlatego natura została pozostawiona do rozkwitu. Technicznie rzecz biorąc, nadal jest to Pustynia Kalahari, ale została całkowicie zmieniona przez ten dodatek wody. Wypełnione wodą, która co roku spływa z wyżyn Angoli, Kalahari staje się bagnistym mokradłem.

Park Narodowy Chobe jest pierwszym parkiem narodowym Botswany i ma jedno z największych skupisk zwierzyny łownej w Afryce. Pod względem wielkości jest trzecim co do wielkości parkiem w kraju, po Rezerwacie Dzikich Zwierząt Central Kalahari i Parku Narodowym Gemsbok.

Odwiedzając Park Narodowy Chobe, nigdy nie zapomnisz pierwszego spojrzenia na olśniewającą, ciemnoniebieską rzekę Chobe, która wije się przez piaszczyste tereny, małe miasteczka, bujne równiny zalewowe, gęste lasy katedralnych mopanów i niekończące się lasy liściaste . Nazwa parku pochodzi od tej majestatycznej rzeki, która chroni 10 700 km² północnej pustyni Kalahari, zapewniając dziką przyrodę i niezmiennie niezwykłą gęstość zwierzyny łownej.

Szlak Niewolników obejmuje plac aukcyjny niewolników, Drzewo Zapomnienia (gdzie niewolnicy byli piętnowani symbolami ich właścicieli i aby zapomnieli, skąd pochodzą, zmuszeni chodzić wokół drzewa w kółko) oraz Drzewo Powrotu , kolejne drzewo, wokół którego niewolnicy często krążyli z przekonaniem, że ich dusze po śmierci wrócą do domu. Na plaży znajduje się przejmujący pomnik, Brama bez powrotu , z płaskorzeźbą przedstawiającą niewolników w łańcuchach.

Mieszkańcy tej wioski nie chcą pokazywać twarzy przed kamerą. Wierzą, że aparat zabierze ich duszę. Dlatego wioska Ganvie jest nadal czysta. Ich tradycja i kultura są nadal nienaruszone przed światem zewnętrznym. Co jest obecnie rzadkością. Znajduje się na obrzeżach Cotonou, stolicy Beninu. Cała wioska jest zbudowana na jeziorze / rzece, a jedynym środkiem transportu są łodzie. Tutaj życie toczy się normalnie, jak w każdej innej wiosce. Jedyna różnica polega na tym, że wszystko jest nad wodą. Domy, rynki, sklepy. Dosłownie wszystko dzieje się na wodzie. Fascynujące jest wędrowanie po tej wiosce i doświadczenie jej uroku. Jeśli również przyjdziesz, nie zapominaj, że NIE powinieneś filmować miejscowych. Poza tym ciesz się tym wyjątkowym klejnotem Afryki Zachodniej

Muzeum Historii Ouidah jest muzeum Benin znajduje się w mieście Ouidah, w departamencie Atlantyckiego. Znajduje się w starym portugalskim forcie São-Jão-Batista-de-Ajuda, zbudowanym w 1721 roku. Znajduje się w nim 700 eksponatów kolekcjonerskich związanych z archeologią, historią i sztuką w Ouidah.

Portugalski fort São-Jão-Batista-de-Ajuda został zbudowany w 1721 roku. Był ufortyfikowanym punktem handlowym do 1816 roku, a następnie stał się misją katolicką do 1893 roku. Później służył jako siedziba reprezentacji Państwo portugalskie. W 1961 roku, aby uczcić niepodległość kraju, rząd Dahomej zaanektował portugalską enklawę. Przed wyjściem mieszkańcy podpalili budynki.

Muzeum Historyczne Abomey powstał w 1944 roku w ramach administracji kolonialnej. Mieści się w pałacu króla Ghézo (1818-1858). Muzeum to posiada dziedzictwo składające się z ponad 1400 obiektów, które świadczą o bogactwie cywilizacji królestwa Danxomè, które ewoluowało przez trzy stulecia.

Po prostu Pendjari to największy park narodowy sawanny w całej Afryce Zachodniej i Środkowej. Lew, słoń i gepard w Afryce Zachodniej? Powszechnie mówi się, że jedziesz do Afryki Wschodniej dla dzikiej przyrody i Afryki Zachodniej dla ludzi. Pod wieloma względami jest to uczciwy komentarz, ale w Parku Narodowym Pendjari to stwierdzenie jest postawione na głowie. Na zarośniętych równinach Pendjari naprawdę można zobaczyć lwa, słonia, geparda i wiele innych zwierząt. Utworzony w 1961 r., Wpisany na listę Światowych Rezerwatów Biosfery UNESCO w 1986 r. I wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 2017 r., Pendjari jest największym zachowanym nienaruszonym ekosystemem w Afryce Zachodniej i ostatnim schronieniem dla dużej liczby zwierząt z Afryki Zachodniej. Jest to po prostu największy park narodowy sawanny w całej Afryce Zachodniej i Środkowej i chociaż prawdą jest, że nie może konkurować z Parkiem Narodowym Serengeti w Tanzanii pod względem samej liczby i różnorodności zwierząt oraz piękna scenerii, Pendjari z łatwością dorównuje wielu innym parkom i rezerwatom we wschodniej i południowej Afryce. Co więcej, dzięki niedawnemu międzynarodowemu wsparciu i rozwojowi (głównie za pośrednictwem uznanej organizacji African Parks), Pendjari szybko staje się jeszcze lepszy. Prawie każdy odwiedzający zobaczy słonia, bawoła, koba, kobylaka i bawolca, a także tęczę różnych kolorowych ptaków. Każdy, kto spędza tu więcej niż jedną lub dwie noce, ma również bardzo duże szanse na rozkoszowanie się dreszczem wpatrywania się w lwa szeroko otwartymi oczami. Jednak gepard wymaga nieco więcej wytrwałości, podobnie jak lamparty. Zalecamy spędzenie dwóch pełnych dni i nocy w parku, aby jak najlepiej go wykorzystać, a najlepiej trzy pełne dni.