Angola
Angola może mieć swoje problemy, wojnę domową, która spustoszyła kraj i wiele parków narodowych, kłusownictwo i trudne do uzyskania wizy, ale to nie powinno powstrzymywać Cię od odwiedzania tego kraju. W końcu Angola to największy kraj w Afryce i ma wiele do zaoferowania.
Od natury w jej najbardziej spektakularnej postaci, ze skoczniami, lwami, słoniami i gorylami, po zapomniane, ale piękne budynki z portugalskiej kolonizacji. Angola szczyci się rozległą linią brzegową przepięknego Atlantyku i piękną mieszanką łąk, sawann, lasów tropikalnych i obszarów miejskich w głębi lądu.
Angola to kraj, który stara się wyrobić sobie markę na arenie międzynarodowej. Twierdzi, że jest najszybciej rozwijającą się gospodarką na świecie, z różnymi formami eksportu górnictwa, które wspierają tę roszczenie, a przemysł turystyczny stara się rozwijać w ten sam sposób.
Porady, aby nie odwiedzać tego kraju są dość powszechne, ale są też przydatne porady dotyczące miejsc, do których można dotrzeć i jak bezpiecznie się nimi cieszyć. Uzyskanie wizy może być również łatwiejsze lub trudniejsze w zależności od tego, dokąd podróżujesz i kto będzie Ci towarzyszył. Pomijając jednak całą biurokrację, Angola jest niewątpliwie pięknym i tajemniczym krajem, który wynagrodzi każdego podróżnika na tyle odważnego, aby wyruszyć w podróż do tego kraju.
Szczelina Tundavala oferuje spektakularny widok panoramiczny na okolicę na wysokości około 2600 m nad poziomem morza. Jest to jeden z najlepszych cudów natury Angoli. Oprócz stromych klifów i niezwykłych skał, Szczelina Tundavala ma również płaty leśnych krajobrazów i łąk. Szczelina znajduje się na wysokości między Lubango i Namibe. Miejsce to jest idealne do uprawiania turystyki pieszej, a wiele osób zwiedza okoliczne tereny.
Kalandula Falls to szeroki wodospad w kształcie podkowy wzdłuż rzeki Lucala o średniej do dużej objętości, znajdującej się w północno-zachodniej części Angoli. Mówi się, że spadają z głębokości 344 stóp i chociaż modele nierównego terenu Google Earth do pewnego stopnia to potwierdzają, pozostajemy sceptyczni co do ich dokładności. Szerokość wodospadów nie jest jednak przedmiotem dyskusji - długość korony wodospadów wynosi średnio około 1300 stóp i może dochodzić do 2000 stóp podczas fazy powodziowej.
Wodospady były znane jako wodospady Duque du Bragança podczas wojny domowej w Angoli między 1975 a 2002 rokiem. Po ustaniu konfliktu nazwa została zmieniona z powrotem na jej pierwotną nazwę. Wodospady były również znane jako wodospady Dianzundu, choć rzadziej. Pisownia Kalandula (lub Calandula) wydaje się być preferencyjna i każda z nich wydaje się być odpowiednia, ponieważ wymowa jest taka sama.
Wodospad Kalandula nie jest powszechnie znanym ani rozpoznawalnym wodospadem, ale jest niezaprzeczalnie dużym wodospadem i bardzo dobrze może być drugim najpotężniejszym wodospadem na kontynencie afrykańskim.
Zdarza się, że Ruacana Falls na granicy Namibii i Angoli jest jednym z najbardziej imponujących wodospadów na świecie. W czasie powodzi ekran białej wody ma tutaj ponad kilometr szerokości i 107 - 120 metrów wysokości.
Wodospad powstał na masywie proterozoicznego gnejsu. Przód wodospadu jest raczej nietypowy - szorstka, poszarpana skała o stromej, ale nie pionowej ścianie. Wodospad zsuwa się po stromej skale, uderzając w niezliczone półki. W rezultacie, gdy woda jest wysoka, dźwięk wodospadu Ruacana jest przytłaczający.
Istnieją trzy przyległe obszary chronione: Park Narodowy Iona, Park Skeleton Coast Park i Park Narodowy Namib-Naukluft (dwa ostatnie w Namibii), które tworzą ciągły blok obejmujący około 1200 km wybrzeża pustyni Namib i przyległych wydm. Wysokość obszaru waha się od poziomu morza do około 800 mw Posto do Iona i wyżej w górach Tchamalinde, a opady deszczu są nachylone od około 100 mm na wybrzeżu do 300 mm lub więcej na wschodniej granicy park. Obszar chroniony obejmuje ujście rzeki Cunene, Baia dos Tigres i rozległą mierzeję oraz około 200 km wybrzeża Atlantyku. W Parku Narodowym Iona znajduje się wiele pustynnych i półpustynnych ekosystemów, w tym ruchome wydmy wzdłuż wybrzeża, równiny wapienne, pustynne łąki, otwarte lasy, suche krzewy i sawanny.
Baía Farta to wioska / miasteczko rybackie, a jej nazwa oznacza coś w rodzaju zatoki obfitości i łatwo jest zrozumieć, dlaczego ? Znalezienie plaży było dziwnie trudne. musieliśmy kilka razy jechać i dwukrotnie zapytać. Aby faktycznie dostać się na plażę, idziemy do końca drogi, a następnie okrążamy budynki polną drogą, która wygląda donikąd. Po prostu wyglądało na to, że wchodzimy na czyjeś podwórko i kiedy już do niego wchodzimy, znajdujemy ogromny pas piasku idący prosto do morza.
Na południe do Bengueli i nieco poza główną drogą, ale łatwo ją znaleźć, znajduje się plaża Baía Azul („Blue Bay”). Kiedy tam dotarliśmy, od razu pomyśleliśmy, że to najlepsza plaża w Angoli. To zatoka o długości 3 km z miękkim i czystym piaskiem. Nazywana „niebieską zatoką”, zgadłeś, że woda ma bardzo mocne niebieskie odcienie, ale jest również bardzo przejrzysta i ciepła. Jest uważana za główną plażę Bengueli i jest idealna do leżenia i relaksu, zabawy w piasku, nurkowania, a nawet uprawiania sportów wodnych.
Luanda , pisane również Loanda, dawniej São Paulo de Luanda , miasto, stolica Angoli . Położone na atlantyckim wybrzeżu północnej Angoli jest największym miastem w kraju i jednym z najbardziej ruchliwych portów morskich. Założona w 1576 r. Przez Paulo Dias de Novais i początkowo zasiedlona przez Portugalczyków, Luanda stała się centrum administracyjnym portugalskiej kolonii Angoli w 1627 r. I była głównym rynkiem zbytu dla ruchu niewolników do Brazylii . Miasto uważane jest za stolicę Ludy Mbundu , które mają swoje korzenie w okolicy.
Park Narodowy Quiçama , znany również jako Park Narodowy Kissama to park narodowy w północno-zachodniej Angoli . Jest to jedyny działający park narodowy w całej Angoli, znajduje się około 70 km od Luandy , stolicy Angoli. Park obejmuje 3 miliony akrów (12 000 km²), czyli ponad dwukrotnie więcej niż w amerykańskim stanie Rhode Island .