Wznosząca się gwałtownie i dramatycznie z zarośli Kalahari - skały zmieniającej kolor na miedziany w umierającym słońcu - magnetyczna moc Tsodilo Hills zarówno urzeka, jak i tajemniczość. W Wzgórzach jest niezaprzeczalny spirytyzm, który natychmiast uderza w odwiedzającego.
Rzeczywiście, dla ludzi mieszkających na wzgórzach - San, pierwotnych mieszkańców i Hambukushu, którzy okresowo zamieszkiwali te wzgórza przez ostatnie 200 lat - Tsodilo jest świętym, mistycznym miejscem, w którym mieszkają duchy przodków. Wcześniej ich przodkowie odprawiali rytuały religijne, prosząc o pomoc i o deszcz. Umieścili także obrazy na skale; a ich znaczenie i symbolika pozostają tajemnicą do dziś.
Odkrywanie trzech głównych wzgórz - mężczyzny, kobiety i dziecka - to podróż do starożytności. Badania archeologiczne - trwające od 30 lat - szacują, że Tsodilo było zamieszkane od 100 000 lat, co czyni go jednym z najstarszych zabytków na świecie. Ceramika, żelazo, koraliki szklane, koraliki z muszli, rzeźbione kości i narzędzia kamienne pochodzą sprzed 90 000 lat.
Miejsce wczesnej epoki żelaza w Tsodilo, zwane Divuyu, pochodzi z okresu 700-900 n.e. i ujawnia, że lud Bantu żył na wzgórzach od ponad 1000 lat, prawdopodobnie pochodząc z Afryki Środkowej. Byli hodowcami bydła, osiedlili się na płaskowyżu i handlowali miedzianą biżuterią z Konga, muszlami z Atlantyku i szklanymi koralikami z Azji, prawdopodobnie w zamian za specularit i futra. Między różnymi grupami istniało wiele interakcji, a sieci handlowe były rozległe.
Wykopaliska ujawniają również ponad 20 kopalń, w których wydobywa się specularite - błyszczącą pochodną tlenku żelaza, używaną w dawnych czasach jako kosmetyk. Malowidła naskalne są prawie wszędzie - przedstawiają tysiące lat zamieszkiwania przez ludzi i należą do najpiękniejszych i najważniejszych w regionie. Jest ich około 4000, w tym obrazy z czerwonymi palcami i geometrie. Jest prawie pewne, że większość obrazów wykonał San, a niektóre namalował pastor Khoe, który później osiadł w okolicy. Malowidła w kolorze czerwonym powstały głównie w pierwszym tysiącleciu naszej ery.
Dwa z najbardziej znanych obrazów to polichromie nosorożców i panel Eland, ten ostatni umieszczony na strzelistym klifie z widokiem na afrykańskie pustkowia. Faktycznie niedostępność wielu obrazów może być związana z ich religijnym znaczeniem.
Fakt, że Tsodilo zostało całkowicie usunięte ze wszystkich innych miejsc sztuki naskalnej w Afryce Południowej, dodaje mu aury magii. Najbliższe znane miejsce oddalone jest o 250 kilometrów. Co więcej, obrazy w Tsodilo zasadniczo różnią się od innych w regionie południowoafrykańskim - zarówno pod względem stylu, jak i częstotliwości występowania niektórych obrazów. Wiele z nich to pojedyncze postaci, a ponad połowa przedstawia dzikie i domowe zwierzęta. W rzeczywistości liczba zwierząt domowych jest wyższa niż w innych miejscach w Afryce Południowej. Niektóre są scenami, ale niewiele wydaje się opowiadać historię. Wiele z nich to schematyczne projekty i wzory geometryczne.
Są szlaki spacerowe - Rhino Trail, Lion Trail i Cliff Trail i inne; i zaleca się zabranie przewodnika po szlakach i obejrzeniu obrazów. Zarówno San, jak i Hambukushu mieszkają w pobliżu wzgórz, a przewodników z ich wiosek można łatwo zorganizować. Przy wejściu do witryny znajduje się małe muzeum; główny kemping w siedzibie muzeum ma ablucje i wodę, podczas gdy trzy inne mniejsze kempingi nie mają żadnych udogodnień. Ze względu na ogromne znaczenie historyczne i kulturowe, Tsodilo zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 2002 roku.